Page 53 - özbakış ekım-2024 -
P. 53

BAĞ ODAKLI, GÜVEN VEREN SINIRLAR NASIL YAPILANDIRILIR?


          Son yıllarda sosyal medyada söylemleriyle ön plana çıkan Dr. Gabor Mate ve Gordon Neufed (2020) ‘‘Çocuklarınıza
        Tutunun’’ isimli kitaplarında güvene dayalı pozitif sınırlar yapılandırılmadan önce ebeveynlerin dikkat etmesi gereken yedi
        ilkeyi tanımlar:


        1.  Çocukları disipline etmek için ayrılığı değil,
        bağı kullanmak;

          Ne yazık ki bazı ebeveynler çocuklarının hatalı davranış-
        ları neticesinde “böyle davranırsan seni bırakırım, senin
        annen/baban olmam, sen böyle davrandıkça seni bırakıp
        kaçmak istiyorum v.b.” ayrılık ifadeleri kullanarak çocuk-
        larıyla kurdukları bağı bir tehdit unsuru olarak kullanarak
        çocuğunu disipline etmeye çalışır. Muhtemelen kendileri
        de çocukken benzer şekilde disipline edilmiş bu ebeveyn-
        ler, ayrılıkla tehdit etmek ya da “mola” yöntemiyle çocuğu
        yalnız bırakmak yerine daha iyi bir yöntem bilseydi onu
        kullanmayı tercih ederdi. Çocuklar hatalı davrandığında ya
        da öfke krizi geçirdiğinde bu durum karşısında sakin kalmak
        ebeveynler için zorlayıcıdır. Ancak burada çocuğun bize olan
        bağını zedeleyip kırılganlığı tetiklemektense aramızda olan   konuşmak ve neden sınır koyduğumuzu net şekilde bir kez
        bağın önemine vurgu yaparak çocuğu tetikleyici ortam ya   daha ifade etmek çocuğun anlaşıldığını ortaya çıkaracak ve
        da durumdan uzaklaştırmak ve yalnız bırakmak yerine onun   davranışıyla ilgili neden sonuç ilişkisini kurmasını kolaylaş-
        yanında olup sakinleşmesini desteklemek ve onunla teması   tıracaktır. Örneğin ebeveyn, çocuk sakinleştiğinde “Bana
        sürdürmek uzun vadede daha etkili bir yöntem olacaktır.   kızgınsın ancak istediğini yapmamız o an mümkün değildi.”
        Çocuk ve ebeveyn sakinleştikten sonra çocukla duygusunu   gibi bir ifade kullanabilir.




        2.  Disiplinin amacı çocuğa her daim ders ver-         davranışının doğal sonucunu görüp deneyimlemesine alan
        mek değil, çocuğun deneyiminin doğal sonu-             açarken ‘‘Üzülüyorsun. Bu zorlayıcı bir duygu. Durumu ya

        cunu görmesine izin vermektir;                         da olayı değiştiremem. Ama yine de sana nasıl destek
                                                               olabilirim.’’ ifadelerini kullanarak hissettiği duyguyu onay-
          Bazı ebeveynler çocuklarını eğitmeye onlarla bağ kur-  layarak çocuğa destek olabilir.
        maktan daha fazla önem verir. Çocuğun doğru, dürüst
        ve ahlaki olarak iyi eğitilmiş olması ebeveynlik görevini
        layıkıyla yaptığını hissettireceği için bağ kurmaktan daha
        önemli görülebilir. Oysa Gabor Mate’nin ifade ettiği üzere
        “bağlanma çocukta iyi biri olma arzusunu uyandırır.”Bu
        açıdan ele aldığımızda bağ kurmak ve bağı korumak çocuğa
        öğüt vererek eğitmekten daha etkilidir. Uzun öğütlerin,
        tavsiyelerin, vaazların gerçekte etkisi oldukça azdır. Ancak
        ebeveynler görevini yaptığına dair iç huzuru hissetmek için
        çocuklarının hataları karşısında öğüt vermeye ve bu saye-
        de çocuklarını eğitmeye odaklanmaya devam eder. Oysa
        negatif davranışın sonucunda çocuğun üzülmesi, utanması,
        bazen kendini suçlu ya da pişman hissetmesi normaldir ve
        bazen davranışı neticesinde isteklerinin olmaması dolayı-
        sıyla engellenmiş hissetmesi de olasıdır. Böyle durumlarda
        çocuklar gözyaşı dökebilir. Ebeveynler “Bak gördün mü ben
        sana söylemiştim”, “Anne/ baba sözü dinlesen böyle olmaz-
        dı.” sözlerini kullanmak ya da “Üzülme ben ne gerekiyorsa
        yapar seni üzüntüden kurtarırım.” demek yerine çocuğun


                                                                                                      Eylül 2024  53
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58