Page 51 - özbakış ekım-2024 -
P. 51

0-3 yaş arasında temel güven duygusunun inşasında ço-
        cuğun ihtiyaç duyduğu fiziksel ve duygusal bakımı sağlamak
        kadar “kontrol” ihtiyacını karşılamasında da doğru yaklaşımı
        ortaya koymak gerekir. Bebekler önce bedenlerini kontrol
        etmeyi öğrenirler. Henüz duygularını düzenlemelerine
        yardımcı olacak beyin bölümü olan pre-frontal korteks
        gelişmediği için bu yaş aralığında çocukların duygularını
        çevresel değişime uyumlamasını beklemek gerçek dışı
        olacaktır. Bu gelişim evresinde çocuk bedenini doğrultup
        hareket ederek çevresini tanımaya yönelmiştir. Bu aşamada
        bebeğin kendine zarar vereceğine dair kaygıları ebevey-
        nlerin kontrolünü artırabilir ve çocuğun hareket alanını
        sınırlandırmaya yönelmelerine neden olabilir. Aşırı sınır-
        landırılmış çevrede çocuk hareket ihtiyacını karşılamakta
        zorlanır ve bu durum otokontrolle birlikte gelen “güven”
        hissini örseleyebilir. Bu demek değildir ki çocuk kendine
        zarar verinceye kadar özgürce hareket etsin. Ancak çocu-
        ğun keşif ve kontrol ihtiyacıyla çıktığı yolculukta ona yol
        gösterecek esnek sınırlar koyarak arada düşüp kalkmasına
        izin vermek ve düştüğünde suçlayıcı olmayan bir yaklaşımla
        yanında olmanın oto kontrol becerisini destekleyeceğini
        hatırda tutmak önemlidir. Bu yaş aralığı çocuğun bedensel
        sınırlarını öğrenmesi için de önemlidir.








                   Beslenme ve hijyen ihtiyaçlarının karşılanmasında çocuğun bedenine saygı duy-
                mak, zorlayıcı bir yaklaşım yerine nazik, hassas bir yaklaşımla çocuğa yaklaşmak
                bedensel sınırlarını fark etmesi açısından önemlidir. Yemek istemediği durumda

                zorla ağzını açarak yemek yedirmek “Bu senin bedenin değil, benim kontrolümde
                olan bir beden; senin için neyin iyi olduğunu ben bilir, bedenini ben kontrol ederim.”
                mesajını vermektir. Böyle bir yaklaşımla çocuğun bedensel sınırlarını fark etmesi
                mümkün değildir.








          2-4 yaş arasında çocuk, “kimlik duygusunu” geliştirmeye   Bu değişim hem evden ayrılma hem de ayrışma sürecini
        başlar. Bu aşamaya “hayır” dönemi adı da verilmektedir.   etkiler. Yuvadan ilk ayrılış duygusal olarak çocuğun az ya da
        Çocuğun kendi kararlarını vermeye yöneldiği bu dönemde   çok zorlandığı bir durumdur. Okul sınırların net olduğu bir
        uzlaşmacı olmak yerine direnç göstermek, başka bir ifadeyle   sosyal yapıdır ve evde sınırları net olarak deneyimlemeyen
        “çocukla çocuk olmak” yani onunla inatlaşmak çocukta   çocuk açısından okula uyum zorlaşabilir ve süresi uzayabilir
        öfkeyi tetikleyebilir. Mizaç özelliğine göre bu öfke bazen   Bazı çocuklar evdeki esnekliği ve rahatı aradığı için okula
        çocuğun kendisine bazen de çevreye yönelebilir. Çocuk bir   gitme konusunda direnç gösterebilir. Bu yaşa gelinceye
        durumla ilgili “hayır” dediğinde bunun ebeveyne karşı bir   değin sınırlarını fark etmeden büyümüş çocuklar akran
        tutum olmadığı, kendi kimliğini yapılandırma ihtiyacının bir   ilişkilerinde de zorlanabilir. Özellikle fiziksel sınırlar söz ko-
        ifade biçimi olduğu unutulmamalıdır.                  nusu olduğunda kendi bedeninin sınırlarını çizemediği gibi
          4-6 yaş arasında çocuk, korunaklı aile ortamından okul   ötekinin bedeninin de sınırlarının olduğunu kavramakta
        ya da oyun grupları gibi daha sosyal ortamlara geçiş yapar  zorlanabilir ve daha çok yetişkin desteğine ihtiyaç duyabilir.





                                                                                                      Eylül 2024  51
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56