Page 71 - ÖZ BAKIŞ - İzmir İl Milli Eğitim Müdürlüğü - Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi
P. 71

10. Asla Şiddete Başvurmayın


                   Olumsuz davranışın sonucunda asla şiddet uygulamayın. Şiddet uygulamak gösterilen olumsuz
                   davranışı yapmaya devam etmesine sebep olabileceği gibi sizinle inatlaşmasına ve daha fazla
                   olumsuz davranış sergilemesine neden olabilir. Unutmayın şiddet asla bir çözüm değildir!
                   Şiddet sonucunda çocuğunuzla ya da öğrencinizle aranıza aşılması imkânsız duvarlar
                   örebilirsiniz.

                   Sonuç olarak gençler çevrelerinde olumlu rol model olan yetişkinler rehberliğine her zaman
                   ihtiyaç duyarlar. Bununla birlikte kendi yollarını da bulmaya çalışırlar. Kafalarının en çok
                   karıştığı anne babalarıyla ya da öğretmenleri ile en çok sorun yaşadıkları bu dönemde olumsuz
                   davranışlarını fark etmek ve onları düzeltmeye çalışmak zor olabilir. Bu yüzden olumlu
                   davranışları benimsemeleri kararlı, tutarlı ve sabırlı davranan yetişkinler sayesinde gerçekleşir.



              KAYNAKÇA


              1. Açıkgöz, K.Ü., (2000) Etkili öğrenme ve öğretme (3.baskı.). İzmir: Kanyılmaz Matbaası

              2. Aslan, D. ve Özcebe, H. (2008). Eğitim kurumlarında sigarasızlık politikaları. Ankara: Klasmat.
                                                                                                           
              3. Bacanlı, H. (2002). Değer tercihleri: Psikolojik kavram analizleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
              4. Başar, H. (1994). Sınıf Yönetimi. Pegem Yayınları, Ankara.

              5. Baxter, L.A. & Akkoor, C. (2011). Topic expansiveness and family communication patterns. Journal of Family
                  Communication, 11(1), 1-20.

              6. Burden, P. R. (1995). Classroom management and discipline: Methods to facilitate cooperation and instruc-
                  tion. USA, NY: Longman Publishers.

              7. Caprara, G. V., Kanacri, B. P. L., Zuffiano, A., Gerbino, M., & Pastorelli, C. (2015). Why and how to promote
                  adolescents’ prosocial behaviors: Direct, mediated and moderated effects of the CEPIDEA school-based
                  program. Journal of Youth Adolescence, 44, 2211-2229. https://doi.org/10.1007/s10964-015-0293-1

              8. Carr, E. G., Horner, R. H., Turnbull, A. P., Marquis, J. G., Magito-McLaughlan, D., McAtee, M. L., Smith, C. E.,
                  Andewrson-Ryan, K., Ruef, M. B., & Dolabh, A. (1999). Positive behavior support for people with develop-
                  mental disabilities: a research synthesis. Washington, DC: American Association on Mental Retardation.
              9. Erbaş, D. (2005). Olumlu Davranışsal Destek. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergi-
                  si, 6 (01), 1-25

              10. Erdoğan, İ. (2002). İletişimi anlamak. Erk Yayınları, Ankara.

              11. Eren, E. (1998). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul, Beta Yayınları.

              12. Landreth, G. & Bratton, S. (2006). Child Parent Relationship Therapy (CPRT): A 10 session filial therapy mo-
                  del. NY: Routledge.

              13. Pfeiffer, H. (2010). Relationships: Assertiveness Skills, (1st ed.). Sedona, AZ: Growth.





                                                                                  Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi  l   45  71
                                                                                  Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi  l
                                                                                    Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi   9
   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76