Page 34 - özbakış subat-2025 - p
P. 34
BİR MEKTUP SEÇKİSİ
Aramızdan ayrılışının dördüncü yılı,
hep kalbimin bir köşesinde sana
ayırdığım yerdesin. Biriktirdiğimiz
anılarımızdasın.
Hazırlayan Melek ÇİNİCİ YÖRÜK / Özel Eğitim Öğretmeni
Aliağa Heydar Aliyev Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi
kulunuza özel eğitim öğretmeni olarak geldiğim Hepinizin farklı ama birbirine yakın zorlu süreçlerle dolu
Oilk günü hatırlıyor musun? Sınıfa ilk girdiğimde hikayeleri vardı, dinlerdim annelerinizden. Tutunmaya
hepiniz şaşkın, biraz korkulu gözlerle bana bakıyordunuz. çalıştığınız hayata ve hep süren mücadelenize tanık olurdum.
22 yıllık öğretmenlik hayatımda ilk defa ne diyeceğimi, Başkaları için çok basit olan şeylerin, sizin için ne kadar
nasıl davranacağımı bilememiştim. En az sizin kadar zor olduğunu, yılmayan savaşınızı, gayretinizi görürdüm.
şaşkındım. Belli etmesem de sizinle nasıl iletişim kuracağımı Yaşınızın ilerlemesine rağmen çocuklukla ergenlik arasına
bilmiyordum. Tanışma faslından sonra ilk dersimize, sıkışmış, değişime nasıl ayak uyduracağınızı bile bilmeden
ormandaki hayvanları taklit eden bir drama ile başlamıştık. kendiniz olmuştunuz. Bir yanınız hiç büyümeyen küçük
Sen bir aslan olmuştun. Bahar bir kuş, Cemre kedi, Berat bir çocuktu. İçinizdeki küçük çocukla bazen o kadar olgun
ise bir ayı olmuştu. Nasıl içten davranıyor, gülüyordunuz. davranışlar gösteriyordunuz ki hayretle izliyordum sizi.
Ne kadar barışıktınız kendinizle. Tedirginliğimi almıştınız. Beni ne kadar değiştirmiştiniz. O kadar temiz duygulara
Yapabilecek miyim? Özel çocuklarla çalışabilecek miyim sahiptiniz ki bir şey sizi üzdüğünde, size laf söylendiğinde ya
endişesi kaybolmuştu. Hem de ilk günden. Her gün biraz da hasta olduğunuzda istem dışı yaş gelirdi gözlerimden…
daha sevdim sizi, ısındım size. Senin o bilmiş esprilerin nasıl Sonraları geçti bu halim, alıştık her halimize birbirimizin.
güldürüyordu bizi. Hepinizin saf ve sevgi dolu kalbinde bir Hepinizin özel bir durumu ve bununla süregelen bir
yer edinmek bana en güzel hediyeydi. Bunun için teşekkür hayat mücadelesi vardı. Seninki en ağırıydı, kalbinde bir
ederim hepinize… pille yaşıyordun. Bu senin birçok şey yapmana engeldi;
koşamıyor, beden eğitimi derslerine katılamıyordun.
Arkadaşların koşup oynarken sen benimle sınıfta etkinliklere
kalıyordun. Yine de aklın hep arkadaşlarında ve toptaydı.
Koşmak, topa vurmak, “Goooollll “diye bağırmak,
Öğretmenlik hayatımda yeni bir pencere zıplamak, ebelemece oynamak, yakar top oynamak…
açılmış ve o pencereden bakmaya Bunlar sana hep yasaktı. Özlemle bakardın koşanlara. Başka
başlamıştım sizin hayatınıza, sizin çocuklar için sıradan olan şeyler, senin özlemlerin olmuştu.
pencerenizden… Hepiniz diğer çocuklardan farklı olduğunuzu bilir, hisseder
ama pek dile getirmezdiniz bunu. İçten içe sinirlenip
kızardınız. “Bizi aralarına almıyorlar. Bizi istemiyorlar.
34 Özel Eğitim ve Rehberlik Dergisi