Page 25 - özbakış şubat -2024

Son olarak; ailelerin BEP Geliştirme Birimi’nin kilit üyelerinden biri olduğunu ve sürece
aktif katılımlarının ne denli önemli olduğunu ifade ederken, hizmetlerin ailelere nasıl

bir yaklaşımla sunulması gerektiğini belirtmek uygun olacaktır. Özel gereksinimli birey
ailelerine özel eğitim hizmetleri ve uygulamalarıyla ilgili hizmetleri sunmadan önce aile
kavramının sistem yaklaşımına göre yeniden tanımlanmasında yarar vardır. Nitekim
bu yaklaşıma göre, aile çok yönlü gereksinimleri ve dinamikleri olan bir sistemdir ve
yaşamları özel gereksinimli çocuklarının gereksinimlerini karşılamaktan ibaret değildir
(Jackson, Ryndak ve Billingsley, 2000). Bu nedenle ailelere sağlanacak hizmetlerin,
ailelerin çok yönlü gereksinimleri ve bireysellikleri dikkate alınarak aile merkezli bir

yaklaşımla sunulması önemlidir (Nachshen ve Minnes, 2005). Bu görüşler, kaynaştırma
ve bütünleştirme uygulamalarının yürütüldüğü okullarda kurulması zorunlu olan BEP
Geliştirme Birimi’nin yürütülmesi sürecinde ailelerle iletişim ve etkileşim kurma, iş
birliği yapma ve sorumlulukları paylaşma süreçlerinde ailelerin çok yönlü gereksinim
ve özelliklerini gözeterek hizmet sağlamamıza dair ipuçları sağlayacaktır.

1- Antia, S. D.,& Levine, L. M. (2001). Educating deaf and hearing sorunlara yönelik çözüm önerileri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi].
children together: Confronting the challenges of inclusion. Early Ankara Üniversitesi.
childhood inclusion: Focus on change. Baltimore: Paul H. Brookes 12-Mereoiu, M.,Abercrombie, S., & Murray, M. M. (2016).
Publishing Company. Structured ıntervention as a tool to shift views of parent–Professional
2- Avcıoğlu, H. (2009). Bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP). partnerships: Impact on attitudes toward the IEP. Exceptionalit
İlkoğretimde Özel Eğitim içinde (64-144). Avcıoğlu, H. Ankara: Nobel Education International, 26(1), 36-52.
Yayın Dağıtım. https://ir.lib.uwo.ca/cgi/viewcontent.cgi?article=1183&context=eei
3- Can, B. (2015). Bireyselleştirilmiş eğitim programı ile ilgili özel 13- Nachshen, J.S., & Minnes, P. (2005). Empowerment in parents of
eğitim öğretmenlerinin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara yönelik school-aged children with and without development all disabilities.
çözüm önerileri (KKTC Örneği)[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Journal of Intellectual Disability Research, 49(12), 889-904.
Yakındoğu Üniversitesi. https://doi.org/10.1111/j.1365-2788.2005.00721.x
4- Fish, W. W. (2008). The IEP meeting: Perceptions of parents of 14- Özan, S. (2019). Sınıf ve psikolojik danışmanlık ve rehberlik
students who receive special education services. Preventing School öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programına ilişkin
Failure: Alternative Education for Children and Youth, 53(1), 8-14. deneyimleri[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Dokuz Eylül
https://doi.org/10.3200/PSFL.53.1.8-14 Üniversitesi.
5- Gartin, B. C., & Murdick, N. L. (2005). IDEA 2004: The IEP. Remedial 15- Özan, S. ve Sarıca, A. D. (2021). Bireyselleştirilmiş eğitim
and Special Education, 26(6), 327-331. programı: Sınıf ve rehberlik öğretmenlerinin deneyimleri. Ankara
6-İdin, Ş. (2016). Individualized education programs in Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 22(1), 147-
teacher practices. SDU International Journal of Education 174. https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.664973
Studies,3(1),1-7.http://dergipark.ulakbim.gov.tr/sduijes/issue/ 16- Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği (2018, 7 Temmuz). Resmi
viewIssue/5000017265/5000005184 Gazete (Sayı: 30471). Erişim adresi: https://orgm.meb.gov.tr/
7- Jackson, L.,Ryndak, D.L., & Billingsley, F. (2000). Useful practice in meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_
inclusive education: A preliminary view of what experts in moderateto yonetmeligi_07072018.pdf
severe disabilities are saying. JASH, 25(3), 129-141. 17- Özyürek, M. (2014). Bireyselleştirilmiş eğitim programını
8- Kaynaştırma/Bütünleştirme Yoluyla Eğitim Uygulamaları Genelgesi geliştirme ve temelleri (9. baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.
(2017, 19 Eylül). Resmi Gazete (Sayı:10096465-10.06.01-E.14218379). 18- Rosenberg, M.,Westling, D., &McLeskey, J. (2008). Special
https://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/21112929_ education for today’steachers: An introduction. New Jersey, NJ:
kaynastirma_genelge.pdf PrenticeHall.
9- Krishnakumar, P.,Geeta, M. G., &Palat, R. (2006). Effectiveness 19- Smith, S. W. (2000). Creating useful individualized education
of individualized education program forslow learners. The Indian programs (IEPs). ERIC Document ED449636.
Journal of Pediatrics, 73(2), 135-137. https://link.springer.com/ 20- Vuran, S., Bozkuş-Genç, G.,&Sani-Bozkurt, S. (2017). İşbirliği ile
article/10.1007/BF02820203 bireyselleştirilmiş eğitim programı geliştirme süreci: Durum çalışması.
10- Kuru-Habiboğlu, N. (2018). İlkokullarda çalışan sınıf Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(2),
öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim 165-184.
programı geliştirme birimine ilişkin görüşleri[Yayımlanmamış yüksek 21- Vuran, S. (2007). Bireyselleştirilmiş eğitim programları.
lisans tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi. Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının Geliştirilmesi içinde (1-10).
11- Kuyumcu, Z. (2011). Bireyselleştirilmiş eğitim planı geliştirilmes Gürsel, O. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
ve uygulanması sürecinde öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar ve bu

Şubat 2024 25